کلمات کلیدی: فعالیت های خیریه، کمک های خیریه

تقریبا در همه جای جهان فعالیت های خیریه مثل جمع آوری اعانه و تقسیم آن از سوی نهادهای غیردولتی انجام می شود. اساسا ماجرای خیریه وظیفه دولت نیست زیرا امری اخلاقی و مردمی است.

تقریبا در همه جای جهان فعالیت های خیریه مثل جمع آوری اعانه و تقسیم آن از سوی نهادهای غیردولتی انجام می شود. اساسا ماجرای خیریه وظیفه دولت نیست زیرا امری اخلاقی و مردمی است.

از آن سو دولت در حوزه فعالیت هایی چون تامین اجتماعی و بیمه خدمات درمانی عمل می کند. بر این اساس مساله ای چون جمع آوری کمک های نقدی یا کالایی مردم و رساندن آن به مردم مستمند هم جزو فعالیت های این نهادهای غیردولتی است. حال می توان درخصوص چنین فعالیت هایی این دو پرسش را مطرح کرد که اولا برای جمع آوری کمک های نقدی در جهان چه نهادهای حقوقی وجود دارد و ثانیا فعالیت های خیریه در جهان چه اقتصادی دارد؟

نیاز به اخذ مجوز از مقامات محلی برای جمع آوری اعانه

بریتانیایی ها یکی از خیرترین مردم جهان هستند. یک آمار که در سطور بعدی بیشتر به آن پرداخته خواهد شد می گوید ۷۳ درصد مردم این کشور به فعالیت های خیریه کمک می کنند. در این شرایط جالب است بدانیم در این کشور برای نصب صندوق های خیریه در خیابان چه قواعدی وجود دارد.

به طور کلی گفته شده هرگونه تلاش برای جمع آوری کمک های نقدی مردم در معابر و مناطق عمومی همچون خیابان ها نیاز به مجوزهایی از مقامات محلی و اگر در لندن باشد از شهرداری این شهر بزرگ دارد. البته برخی موسسات مشهور و معتبر از نیاز به اخذ مجوز لازم معاف هستند. فهرست این موسسات در سایت کابینه بریتانیا آمده و نام موسساتی چون صلیب سرخ بریتانیا در آن دیده می شود. همین طور است اگر قرار باشد مسئولان خیریه بخواهند به صورت خانه به خانه اعانه جمع کنند.

اما اگر قرار باشد جمع آوری کمک در محل های خصوصی باشد به اخذ مجوز نیاز نیست بلکه فقط باید رضایت صاحبان آن محل را اخذ کرد؛ مثلا اگر قرار باشد در یک پاساژ تجاری جعبه ای نهاده شود یا مسئولان خیریه بخواهند کمک جمع کنند فقط باید رضایت صاحب یا مدیر پاساژ به دست آید. صد البته که باید دانست برای تاسیس خیریه و فعالیت در این زمینه قوانین بالادستی زیادی وجود دارد و در این مرحله سختگیری های اساسی می شود.

۳۱۶ میلیارد کمک مالی در یک سال

حال ببینیم اقتصاد خیریه در جهان چه وضعی دارد. از رقم نهایی کمک هایی که ما به عنوان صدقه می شناسیم خبری در دست نیست. در این زمینه فقط می توان به آمارهای ملی خوش کرد؛ مثلا در آمریکا در سال ۲۰۱۲ نزدیک به ۳۱۶ میلیارد دلار به خیریه ها کمک شده است؛ اما جالب است بدانید یک موسسه جهانی همه ساله با استفاده از همین آمارهای ملی، فهرستی از خیرترین کشورهای جهان را منتشر می کند. بد نیست سیری در این فهرست داشته باشیم.

از نظر این موسسه سه شاخص برای نشان دادن افراد و کشورهای خیر وجود دارد. نخست این که چه میزان از مردم یک کشور در کمک به خیریه ها نقش دارند، دوم این که این مردم تا چه میزان برای فعالیت های داوطلبانه در ماه قبل از انجام پژوهش فعالیت کردند و معیار سوم این که چه میزان از مردم به یک غریبه کمک کرده اند. از مجموع این سه شاخص خیرترین کشورهای جهان استخراج شده است. موضوع ما به طور مشخص شاخص اول این پژوهش است؛ یعنی کمک کردن به خیریه ها.

ایرلندی ها بیشترین کمک را به خیریه می کنند

ایرلند، استرالیا، هلند، بریتانیا، اندونزی، تایلند، دانمارک، مالت، نیوزلند و کانادا موفق شدند در این پژوهش در رتبه اول تا دهم خیرترین کشورهای جهان از منظر کمک به خیریه ها قرار گیرند. از منظر این موسسه ایران در جایگاه ۲۲ جهانی قرار گرفته است که در منطقه خاورمیانه رتبه دوم پس از قطر است. نکته جالب در کشورهای صدر این جدول این است که در بیشتر آنان، زنان بیش از مردان به دیگران کمک می کنند. در ۲۰ کشور ابتدای این فهرست، اندونزی، تایلند، ایالات متحده و موریس کشورهایی هستند که این قاعده را نقض کرده و مردان سخاوتمندی دارند.

به گفته بنیاد چریتیز ایدز در ایران هم ۵۳ درصد مردان در پرداخت اعانه مشارکت می کنند در حالی که فقط ۴۸ درصد از زنان این کار را می کنند. این موسسه از نظر سنی هم کمک کنندگان را تقسیم کرده است. مختصات مختلفی در این زمینه برای کشورهای مختلف وجود دارد، اما در ایران گفته شده افراد ۳۵ تا ۵۰ سال بیشترین کمک را به افراد مستمند می کنند و بیست و چهار تا سی و پنج ساله ها کمترین کمک را.

خسیس ترین ملت ها کدامند؟

اما شاید بد نباشد به آن سوی سکه هم نگاهی انداخته شود. چه کشورهایی کمترین کمک را به افراد فقیر می کنند؟ چریتیز ایدز می گوید سنگال، گرجستان، یمن، یونان، بروندی، بنین، تاجیکستان، مراکش، بورکینافاسو و بوتسوانا، خسیس ترین مردم جهان را دارند. البته شاید نتوان به این صراحت هم قضاوت کرد، چرا که اکثر این کشورها در فقر به سر می برند و حتی خود محتاج کمک دیگران هستند چه رسد به این که کمک کننده هم بشوند. با این حال حضور کشورهای نسبتا ثروتمندی چون روسیه، ترکیه، چین و آفریقای جنوبی در رده های پایین جدول نشانگر این است که دستکم برای برخی از کشورها و مردمانشان می توان واژه خسیس را به کار برد. به طور کلی هم در این پژوهش مشخص شده وضع کمک خیریه تابعی است از توسعه یافتگی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورها.

استرالیا در صدر فهرست خیرترین مردمان جهان

اما در شاخص کلی، کشورهای استرالیا، ایرلند، کانادا، نیوزیلند، ایالات متحده، هلند، اندونزی، بریتانیا، پاراگوئه و دانمارک در رده اول تا دهم ایستاده اند. اگر کشور آفریقایی لیبریا را هم در جای یازدهم تصور کنید می توانید خوشحال باشید ایران در جای دوازدهم از فهرست خیرترین مردمان جهان ایستاده است. در آن سوی جدول، خیر مردمان مونته نگرو، یونان، آلبانی، توگو، روآندا، چین، بروندی، ترکیه، صربستان و یمن کمتر به دیگران می رسد.

۲ خطر پیش روی کمک های خیریه

بنیاد چریتیز ایدز می گوید در سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ میزان فعالیت های خیریه در جهان کمتر شده است. به طور مثال کمک نقدی به خیریه در طول این پنج سال نزدیک به ۳ درصد کمتر شده است. این موضوع ممکن است به خاطر بحران اقتصادی و درآمد مردم باشد که جهان را فراگرفته است.

بهبود این بحران که نشانه های آن در اقتصاد جهانی در حال مشاهده است می تواند فرصتی باشد برای این که فعالیت های خیریه در جهان رونقی مجدد بگیرد، اما یک مساله دیگر می تواند نگرانی بلندمدت تری بیافریند و آن هم این که در سراسر جهان به گفته چریتیز ایدز، جوانان کمتر به فعالیت های این چنینی روی خوش نشان می دهند. حال باید به انتظار آینده نشست و دید نسل بعدی فعالان اقتصادی در جهان، آیا با بهبود اوضاع کسب و کار در جهان دست خیر خود را بیشتر می کنند یا اساسا با نسل خسیسان روبه رو هستیم.

منبع: aftabir.com